با وجود هشدار‌های رهبری درباره حجاب در میدان عمل سهل‌انگاری می‌کنند | دشمن در حال بمباران هویت جمهوری اسلامی است
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۱۰۰۰۴
خطیب جمعه قم گفت: با وجود این همه هشدار‌ها و مطالبات رهبر معظم انقلاب درباره حجاب داشتند، اما در میدان عمل و اجرا سهل انگاری وجود دارد یا از اقدامات سطحی و کم اثر استفاده میشود.
به گزارش ایلنا، آیت‌الله سید محمد سعیدی در خطبه‌های نمازجمعه ۲۴ فروردین ۱۴۰۳ که در مصلای قدس قم برگزار شد با بیان اینکه ماه رمضان، ماه رواج تقوا بود، عنوان کرد: مومنین باید در همه زمینه‌ها اعم از خانواده، انتقاد کردن، سیاست، اقتصاد و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: با پایان ماه مبارک رمضان، مؤمنین از رزمایش و تمرین عبودیت مدرک قبولی دریافت کردند و با روحیه‌ای طراوت یافته و شاداب در میدان حیات انسانی یعنی جهاد اکبر و مبارزه با هوای نفس تلاش می‌کنند به همین خاطر باید ماه شوال را ماه تداوم جهاد و مبارزه با هوای نفس و انس بندگان با خدای متعال دانست.
خطیب جمعه قم با اشاره به روز ارتش و نیروی زمینی بیان کرد: ارتش با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تدبیر حکیمانه امام خمینی (ره) پس از تسویه از عناصر ناباب، به یکی از ارکان حفاظت و تأمین امنیت از میهن اسلامی تبدیل شد و در این راه شهیدان زیادی مانند شهید صیاد شیرازی را تقدیم اسلام کردند.
وی در رابطه با سالروز تخریب بارگاه ائمه بقیع اظهار کرد: در کمتر کشوری به اندازه سرزمین حجاز آثار مربوط به دوران نخستین اسلام وجود داشته است؛ زیرا مکه و مدینه محل تولد اسلام است؛ اما متأسفانه متعصب‌های وهابی بیشتر این آثار با ارزش را به بهانه واهی از بین بردند و نمونه بارز آن قبرستان بقیع است.
امام جمعه قم بیان کرد: قبرستان بقیع، بخش مهمی از تاریخ اسلامی را در خود جای داده است و کتاب بزرگ و گویایی از تاریخ اسلام و مسلمانان به شمار می‌رود.
تولیت آستان مقدس حضرت معصومه (س) با اشاره به دیدار رهبر معظم انقلاب با مسئولان نظام گفت: همواره این دیدار خاص و با موضوعات مهم ارزیابی شده است. رهبر معظم انقلاب در این دیدار به چند موضع مهم پرداختند که یکی از آنها حجاب بود.
وی اضافه کرد: رهبر معظم انقلاب در دیدار سال گذشته، کشف حجاب را حرام شرعی و حرام سیاسی دانستند و امسال نیز بیان کردند که بنده معتقدم در دولت، قوه قضائیه و بخش‌های مختلف مسئولیت وجود دارد که باید به مسئولیت‌های شرعی و قانونی خود عمل کنند.
آیت الله سعیدی تأکید کرد: با وجود این همه هشدار‌ها و مطالبات رهبر معظم انقلاب درباره حجاب داشتند؛ اما در میدان عمل و اجرا سهل انگاری وجود دارد یا از اقدامات سطحی و کم اثر استفاده میشود در حالی که در این جنگ همه جانبه علیه حجاب و عفاف و صورت گرفته است از دستگاه‌های مختلف کشور انتظار بیشتری می‌رود که با ورود هوشمندانه و مدبرانه و در صورت نیاز قاطعانه با این چالش تحمیلی برخورد کنند.
امام جمعه قم افزود: از ائمه جمعه، امامان مساجد، سخنرانان، ستاد‌های امر به معروف و نهی از منکر، خانواده‌ها و... انتظار می‌رود برای تبیین این واجب شرعی و سیاسی تلاش همه جانبه و هماهنگی داشته باشند و مردم را از این توطئه بیشتر آگاه کنند.
وی ادامه داد: ما چه بخواهیم و چه نخواهیم دشمن در حال بمباران فرهنگی بخشی از هویت جمهوری اسلامی ایران است و مردم همانطور که تجاوز دشمن به خاک ایران را تحمل نکردند این مردم عزیز، بمباران فرهنگی علیه ارزش‌های خود را تحمل نخواهند کرد.
خطیب جمعه قم اظهار کرد: امروز حجاب خط مقدم جبهه فرهنگی محسوب میشود، یعنی دشمن با کمک مزوران داخلی و رسانه‌ای به دنبال براندازی فرهنگ اسلامی است که با حجاب شروع کردند و طبیعی است اگر منفعلانه رفتار کنیم اندیشه طرح کلان براندازی نظام جمهوری اسلامی هستند وهمه در برابر این فتنه دشمن شرعاً مسئولیت داریم.
وی تأکید کرد: اگر همه با هم متحد و منسجم رویه‌ای هماهنگ داشته باشیم دشمنان شما آرزوی بی بندو باری جامعه اسلامی را به گور خواهند برد.
نماینده، ولی فقیه در قم ضمن تقدیر از نیروی انتظامی گفت: نیروی انتظامی از آغاز اجرای طرح عفاف و حجاب از روی شنبه ۲۵ فرودین خبر داده است. این طرح به شرطی موفق میشود که همه دستگاه‌ها پای کار بیاند و اولین نهادی که باید پای کار بیاید خانواده‌ها هستند.
وی در رابطه تلفات انسانی و مالی جاده‌ای بیان کرد: هر سال شاهد تلافاتی در این زمینه هستیم که آثار تخریبی، روحی، روانی و اجتماعی آن بر کشور تحمیل میشود که خسارت بزرگی برای کشور است. شبهه شرعی دارد که انسان جانش را در اختیار راننده‌ای بگذارد که قوانین و مسائل امنیتی را رعایت نمی‌کند، چرا رانندگان به توصیه‌های پلیس توجه نمیکنند و جان شان را به دست رانندگان بی ملاحظه میدهند.
امام جمعه قم یادآور شد: ما از کمبود جمعیت سخن می‌گویم؛ اما از سوی دیگر عده‌ای به خصوص جوانان که سرمایه کشور هستند در اثر حوادث رانندگی جان خود را از دست میدهند. برای رضای خداوند، رانندگان از یک سو و خودروسازان از سوی دیگر مراعات کنند تا کشور هر سال در آغاز سال جدید شاهد این خسارات نباشد.
آیت‌الله سعیدی در خطبه اول با بیان اینکه سبب و منشأ تقوا، معرفت و ایمان به خداوند متعال است، عنوان کرد: یقین به آثار گناه، ثواب و عقاب الهی سبب تقویت تقوا میشود.
وی تصریح کرد: هرچقدر انسان مؤمن، ایمان و معرفت بیشتری به خدا داشته باشد، از آثار گناه بترسد و به ثواب و عنایت خداوند امید داشته باشد پرهیز او از گناهان در او بیشتر میشود.
خطیب جمعه قم با در رابطه با جریان‌شناسی نفاق در عصر پیامبر (ص) گفت: خداوند در آیه ۹۱ سوره توبه می‌فرماید: لَیْسَ عَلَی الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَی الْمَرْضَیٰ وَلَا عَلَی الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ مَا یُنْفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُوا لِلَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ مَا عَلَی الْمُحْسِنِینَ مِنْ سَبِیلٍ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ؛ بر ناتوانان و بیماران و فقیران که خرج سفر (و نفقه عیال خود را) ندارند گناهی بر ترک جهاد نیست هرگاه که با خدا و رسول او خیرخواهی و اخلاص ورزند (که این کار نیکوست و) بر نیکوکاران عالم از هیچ راه حرج و زحمتی نیست و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
وی با بیان اینکه خداوند در این آیه کسانی که از رفتن به جبهه معذور هستند را معرفی می‌کند، گفت: گروه اول ناتوان‌هایی هستند که از نظر جسمی نمی‌توانند به جبهه بروند؛ مانند کسانی که ضعف بینایی، اعصاب و... دارد یا زمین‌گیر هستند. گروه دوم کسانی هستند که بیماری‌های خطرناک یا مسری دارند یا درمان بیماری‌شان زمان طولانی می‌برد.
نماینده، ولی فقیه در قم اضافه کرد: تفاوت بیمار با ناتوان در این است که بیمار امید به بهبود دارد؛ اما عذر ناتوانان و ضعفا، دائمی است.
وی گفت: باتوجه به اینکه در صدر اسلام افراد باید سلاح جنگی و آذوقه شان را برای جنگ خودشان تهیه می‌کردند، گرو سوم کسانی هستند که به خاطر فقری دارند نمی‌توانند آذوقه و ابزار جنگ را برای خود تهیه کنند از طرف دیگر نیز به خاطر فقری که داشتند نمی‌توانستند در غیاب خود، خرج خانواده خود را تأمین کنند.
خطیب جمعه قم بیان کرد: کسانی که در این آیه معذور دانسته شدند برای جهاد دفاعی نیست؛ بلکه منظور جهاد ابتدایی است. ساقط شدن وجوب جهاد از ضعیف، فقیر و بیمار مطلق نیست؛ بلکه باید به‌گونه‌ای باشد انسان را از حرکت باز دارد؛ زیرا این عذر‌ها نسبت به افراد و موقعیت‌ها متفاوت است.
وی ادامه داد: خداوند می‌فرماید کسانی که از رفتن به جبهه معاف شدند باید در پشت جبهه، توان خود برای کمک به پیامبر (ص)، خداوند، جامعه و دین بکار ببرند.
تولیت آستان مقدس حضرت معصومه (س) اظهار کرد: فق‌ها از قسمت آخر آیه قاعده احسان را استخراج کردند به این معنا که هرکسی به انگیزه خدمت به دیگران موجب خسارت به دیگران شود این اقدامش مسئولیت‌آور نیست.
منبع: خرداد
کلیدواژه: رهبر معظم انقلاب خطیب جمعه قم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۱۰۰۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کیهان: فاجعه برجام در انتظار لایحه عفاف! /جمهوری اسلامی: روحانیت خودش پیشقدم شود/از پرواز با بال استعداد‌ها تا پرواز با جت شخصی
به گزارش «تابناک» روزنامه‌های امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش از سرگیری مذاکرات هسته‌ای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم:
کیهان: فاجعه برجام در انتظار لایحه عفاف!
حسین شریعتمداری مدیرمسئول کیهان در بخشی از یادداشتی در شماره امروز این روزنامه نوشت: ۱- شاید از تیتر یادداشت پیش روی تعجب کنید و از خود بپرسید؛ «برجام» با لایحه «عفاف و حجاب» چه نسبتی دارد؟! در نگاه اول حق با شماست! موضوع برجام فناوری هسته‌ای و مقصود از آن لغو تحریم‌های ظالمانه و غیر‌قانونی علیه کشورمان بود، ولی موضوع لایحه عفاف و حجاب، مقابله با پدیده پلشت و خانمانسوز کشف حجاب است. اما مروری -هرچند گذرا- بر متن لایحه عفاف و مسیری که تاکنون طی کرده است، این نگرانی جدی را پیش می‌کشد که مبادا همان‌گونه که برجام به جای لغو تحریم‌ها، تعداد آنها را دو برابر کرد، لایحه عفاف و حجاب نیز به جای پیشگیری از ناهنجاری کشف حجاب، گسترش این پدیده پلشت را به دنبال داشته باشد! مجلس قبلی برجام را بی‌توجه به انتقادات جدی و مستند منتقدان، ظرف ۲۰ دقیقه تصویب کرد و شد آنچه نباید می‌شد! مراحلی که در تصویب لایحه عفاف و حجاب دنبال میشود نیز با آنچه بر سر تاسیسات هسته‌ای کشورمان آوار شد، شباهت‌هایی دارد و صد البته با دامنه‌ای بسیار گسترده‌تر و خطرناک‌تر! تعجب نکنید. بخوانید!
۲- این روز‌ها لایحه موسوم به عفاف و حجاب برای بررسی نهائی در دستور کار شورای محترم نگهبان قرار گرفته است. پیش از این و در طول نزدیک به یک سالی که از تهیه و تنظیم این لایحه می‌گذرد، در چند نوبت و متناسب با مراحل مختلفی که لایحه طی می‌کرد، به ارزیابی و نقد مستند برخی از مفاد آن پرداخته بودیم، ولی متاسفانه علی‌رغم برخی تغییرات، موارد سؤال‌برانگیز کماکان و یا کم و بیش در متن لایحه دیده میشود که می‌تواند کارآمدی آن را با تردید‌های جدی رو‌به‌رو کند. از این روی، اشاره به نکاتی را در این خصوص خالی از فایده نمی‌دانیم.
۳- اولین پرسش که اساسی‌ترین نیز هست، این که لایحه یاد شده بر اساس کدام نیاز و برپایه کدام ضرورت تهیه شده است؟!
الف: اگر پاسخ آن است که برای مقابله با کشف حجاب و حفظ عفت عمومی نیاز به قانون داشته‌ایم که باید گفت این پاسخ قابل قبول نیست! چرا که موضوع و متن مواد ۶۳۸ و ۶۳۹ از قانون مجازات اسلامی و قانون موسوم به البسه (مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۶۵) به وضوح در این خصوص بوده و هست؛ بنابراین فقدان قانون نمی‌تواند انگیزه قابل پذیرشی برای تهیه لایحه مورد اشاره باشد.
ب: ممکن است گفته شود که قوانین موجود کافی نبوده و نیاز به اصلاح داشته است! در این صورت می‌توانستند با ارائه ماده واحده، مفاد قانون قبلی را اصلاح کنند!
ج: بر فرض که تهیه و تدوین قانون تازه‌ای برای حجاب ضرورت داشته است! سؤال این است چرا مادام که قانون جدید به تصویب نرسیده است، این پدیده خسارت‌آفرین به حال خود رها شده و برای پیشگیری از آن به قوانین موجود عمل نشده است؟ این «ترک فعل» که مصداق روشن عمل مجرمانه است با کدام توضیح قابل قبولی صورت گرفته است؟!
۴- ممکن است ادعا شود که رو‌به‌رو شدن با شرایط خاص! علت احساس نیاز به تهیه این لایحه بوده است! که باید پرسید: کدام شرایط خاص مورد نظرتان است؟! جامعه روال عادی خود را طی می‌کرد و رخداد و شرایط ویژه‌ای در میان نبود. حضرت آقا در دیدار رمضانی مسئولان نظام به همین نکته اشاره کرده و می‌فرمایند: «یک مطلب دیگری را من می‌خواهم مطرح کنم و آن چالش تحمیلی مسئله «حجاب» در کشور است. مسئله حجاب تبدیل شده به یک چالش و بر کشور ما تحمیل شده، این را تحمیل کردند. کسانی نشستند نقشه کشیدند، برنامه‌ریزی کردند که حجاب بشود یک مسئله در کشور ما، در حالی که چنین مسئله‌ای در کشور وجود نداشت، مردم با شکل‌های مختلف داشتند زندگی می‌کردند». آیا پیش کشیدن لایحه حجاب و عفاف بی‌آن که ضرورتی داشته باشد، بخشی از پازل دشمن و کمک به این «چالش تحمیلی» نبوده است؟!
۵- آیا موارد یاد شده شک‌برانگیز نیست؟! و انگیزه تدوین و تهیه لایحه موسوم به حجاب و عفاف را با تردید‌های جدی رو‌به‌رو نمی‌کند؟! و آیا اقدام به تهیه این لایحه همان «چالش حجاب» نیست که در غفلت و ساده‌اندیشی مسئولان، به نظام و توده‌های عظیم مردم متدین و پاکباخته کشورمان تحمیل شده است؟! اگر پاسخ منفی است، بفرمایید چرا از هنگام تهیه لایحه عفاف تاکنون، ناهنجاری کشف حجاب گسترده‌تر شده است؟! چرا برخلاف تاکید رئیس قوه قضائیه و رئیس‌جمهور بر اجرای قوانین موجود، از اجرای آن خودداری شده است؟! چرا لایحه‌ای با ۹ ماده از سوی قوه قضائیه و افزایش آن به ۱۵ ماده توسط قوه مجریه وقتی به مجلس می‌رود به ۷۱ ماده و در حجم انبوه ۳۲۴۲۱ کلمه
(بخوانید کلیات ابوالبقا) تبدیل میشود و نزدیک به یک سال در کوچه پس کوچه‌های مجلس معطل می‌ماند؟!
جمهوری اسلامی: روحانیت خودش پیشقدم شود
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان روحانیت خودش پیشقدم شود نوشت: بار دیگر به مناسبت بررسی بخش هزینه‌های لایحه بودجه کل کشور سال ۱۴۰۳ فهرستی از بودجه‌های پیشنهادی دولت برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی در فضای مجازی و رسانه‌ها منتشر شد که با اعتراض‌هائی همراه است. اعتراض‌ها عموماً بر این محور‌ها متمرکز هستند که در شرایط دشوار اقتصادی کشور چرا به این نهاد‌ها بودجه تعلق می‌گیرد و یا چرا چنین مبالغ زیادی برای آنها پیشنهاد شده است؟ محور دیگر اعتراض نیز اینست که این نهاد‌ها تاثیر ملموسی بر زندگی مردم ندارند و به همین دلیل تخصیص چنین بودجه‌هائی به آنها منطقی نیست.
طبق آنچه در فهرست منتشرشده آمده، جمع مبلغ پیشنهادی برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی ۶۷۰ هزار میلیارد ریال است که البته رقم قابل توجهی است. بدون اینکه درباره محورهای اعتراضات یادشده قضاوتی داشته باشیم، بر این نکته تاکید می‌کنیم که بعضی از نهادهائی که نامشان در فهرست آمده اصولاً وجودشان ضرورتی ندارد، بعضی دیگر از آنها خاصیتی ندارند، تعدادی نیز به میزان بودجه‌ای که برای آنها پیشنهاد شده اثربخشی ندارند و در مورد حرم امام خمینی نیز همانطور که در سالهای گذشته بار‌ها تذکر دادیم اصولاً اینهمه توسعه و خرج‌تراشی خلاف مشی خود امام است. باقی می‌ماند بودجه‌ای که برای حوزه‌های علمیه پیشنهاد شده که اشکال اساسی آن مربوط به استقلال روحانیت است.
در سالهای گذشته هنگامی که به تخصیص بودجه دولتی برای حوزه‌های علمیه و نهاد‌های مرتبط با آنها انتقاد می‌کردیم، بعضی از طلاب و علما در قالب گلایه به ما می‌گفتند مگر از وضع شدیداً فلاکت‌بار طلاب و روحانیین از نظر معیشت خبر ندارید که به بودجه مربوط به حوزه‌های علمیه اعتراض می‌کنید؟
جواب ما این بود و اکنون نیز اینست که می‌دانیم بسیاری از طلاب و فضلای حوزه‌های علمیه و حتی علمای شهرستان‌ها با فقر و ناداری دست و پنجه نرم می‌کنند و تعداد زیادی از آنها بخش قابل توجهی از وقت خود را به کار‌های خدماتی از قبیل پیک موتوری، مسافرکشی و تمیز کردن خانه‌ها و شرکت‌ها مشغولند تا بتوانند از عهده حداقل هزینه زندگی برآیند. با اینحال به دلایل متعدد معتقدیم روحانیت نباید از بودجه دولتی ارتزاق کند. ممکن است افرادی به دلایل خاصی که دارند، اعتقادی به آنچه ما به عنوان دلایل متقن برای ضرورت اجتناب روحانیت از پذیرش بودجه دولتی مطرح می‌کنیم نداشته باشند. این، حق طبیعی آنهاست که اینگونه فکر کنند و از تخصیص بودجه دولتی به حوزه‌های علمیه دفاع نمایند. می‌بینیم که در عمل نیز تفکر آنها بر کشور حاکم است و متولیان امور به آنچه دیگران با نیت خیرخواهی و مصلحت‌اندیشی برای روحانیت می‌گویند اعتنائی نمیکنند و ترتیب اثر نمی‌دهند.
مهم‌ترین دلیل ما برای این تفکر که حوزه‌های علمیه و دستگاه‌های مرتبط نباید از بودجه دولتی ارتزاق کنند اینست که وابسته شدنشان به بودجه دولتی آنها را به دولت و حکومت وابسته می‌کند و استقلال را که سرمایه اصلی روحانیت است از آن سلب می‌نماید. هیچکس نمی‌تواند ادعا کند که روحانیت می‌تواند به بودجه دولتی وابسته باشد و در عین حال استقلال خود را هم حفظ کند. علت اینکه امام خمینی هرگز اجازه استفاده حوزه‌های علمیه از هیچ بودجه‌ای غیر از آنچه مردم با طیب خاطر به آنها میدهند را ندادند، همین بود که آن را با استقلال روحانیت در تضاد می‌دانستند. تجربه چند دهه اخیر نیز بر صحت نظر امام خمینی مهر تایید گذاشته است. مراجع صاحب‌نام و ذی‌نفوذی مانند مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی و آیت‌الله صافی گلپایگانی نیز بر همین عقیده بودند و همین مسیر را ادامه دادند.
نکته دیگری که باید مورد توجه روحانیت قرار گیرد اینست که تنگناهای معیشتی در حال حاضر به آنها اختصاص ندارد. این، گرفتاری بزرگی است که ده‌ها میلیون نفر از مردم کشورمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. افتخار روحانیت در طول تاریخ این بود که مانند ضعیف‌ترین اقشار جامعه زندگی می‌کرد و به همین دلیل، خودش محبوب و کلامش نافذ بود. حالا هم باید مانند مردم عادی زندگی کند تا مردم پذیرایش باشند. مردم وقتی استقلال روحانیت را ببینند و احساس کنند که حامی آنها و زبان گویای آنهاست، حاضرند هرچه دارند را با روحانیت تقسیم کنند تا این نهاد باقی بماند و بتواند در مقاطع حساس در برابر ظلم و ناروا بایستد.
خوبست این را هم به عنوان نکته پایانی بگوئیم که بودجه‌های دریافتی حوزه‌ها بیش از آنکه صرف طلاب نیازمند شود به پشت‌میزنشینانی می‌رسد که حوزه‌های علمیه بدون آن میز‌ها هم می‌توانند ادامه حیات بدهند و چه بسا حیات بهتر. با توجه به این واقعیت‌ها آیا بهتر نیست روحانیت خودش پیشقدم شود و از گرفتن بودجه دولتی خودداری کند؟
از پرواز با بال استعداد‌ها تا پرواز با جت شخصی
ناصر ذاکری طی یادداشتی در شماره امروز شرق با عنوان از پرواز با بال استعداد‌ها تا پرواز با جت شخصی نوشت: پرونده مجازبودن خرید و تملک جت شخصی پس از مصاحبه اخیر رئیس سازمان هواپیمایی کشوری مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و حتی توضیح بعدی سازمان که این قانون مربوط به دو دهه پیش است، نتوانست موضوع را برای مخاطبان هضم‌کردنی یا تحمل‌پذیر کند. درواقع تملک جت شخصی به خودی خود امر چندان مهمی نیست. درست مثل هر حوزه دیگر در اقتصاد، فرد با درنظر‌گرفتن شرایط خود تصمیم به خرید کالایی خاص می‌گیرد. به‌عنوان مثال فردی برای تعطیلات آخر هفته خود دو میلیون تومان کنار می‌گذارد و آن دیگری متناسب با درآمدش صد برابر این مبلغ را هزینه می‌کند؛ اما اهمیت این پرونده ارتباط نزدیک با شرایط خاص اقتصادی و اجتماعی امروزمان دارد که در زیر به چند نکته مرتبط با آن اشاره می‌کنم:
۱ – تورم دورقمی شرایط دشواری را برای گروه عظیمی از شهروندان کشور ایجاد کرده و آنان مجبور هستند برای ایجاد تعادل بین دخل‌و‌خرج خود بسیاری از سرفصل‌های ضروری هزینه را حذف کنند و حتی از خیر درمان بیماری‌های‌شان نیز بگذرند. سفر هوایی سال‌هاست از سبد مصرفی این گروه عظیم خط خورده است. گفتنی است که با عنایت به سطح دستمزد مصوب قانون کار برای سال جاری، حقوق ماهانه یک کارگر معادل قیمت بلیت رفت و برگشت هوایی در مسیر تهران به مشهد برای یک خانوار دونفره است؛ ازاین‌رو روشن است که سفر هوایی جایی در زندگی جاری گروه کثیری
از شهروندان ندارد.
۲ – سیاست‌گذاری نامعقول اقتصادی در طول دهه‌های گذشته منتهی به شکل‌گیری فاصله طبقاتی بسیار عظیم شده و در کنار فقر آزاردهنده گروه کثیری از شهروندان، رفاهی حیرت‌انگیز و باورنکردنی برای گروهی اندک به ارمغان آورده است. سطح زندگی به‌اصطلاح لاکچری آنان به گونه‌ای است که نداشتن جت شخصی را می‌توان یک محرومیت جدی برای‌شان تلقی کرد که طبعا باید برایش چاره‌ای اندیشیده شود.
۳ – بسیاری از ثروتمندان بزرگ کشور تاجران جوان و تازه‌کاری هستند که نه به اتکای نبوغ کارآفرینی؛ بلکه با کمک روابط خانوادگی و استفاده از نفوذ خانوادگی به ثروت‌های کلان دست یافته‌اند. مثلا فلان جوان تازه‌کار با استفاده از فرصتی که تحریم نفت ایران ایجاد کرده و با کمک حامیان بانفوذش و با ادعای تکراری «دورزدن تحریم» یک‌شبه ره صدساله طی کرده و به ثروتی افسانه‌ای دست می‌یابد. به‌این‌ترتیب می‌توان ادعا کرد بیشتر متقاضیان خرید و استفاده از جت شخصی، این گروه ثروتمندان تازه به‌دوران‌رسیده و برخوردار از رانت خانوادگی خواهند بود.
۴ – در شرایط کمبود منابع مالی دولت، سازمان‌های دولتی ناگزیر هستند شیوه‌های جدیدی را برای کسب درآمد و ترازکردن دریافتی‌ها با پرداختی‌های‌شان بیازمایند. ارائه خدمات به دارندگان جت شخصی راهی بسیار مناسب برای کسب درآمد است؛ آن‌هم در شرایطی که افزایش قیمت بلیت و فرسودگی ناوگان هوایی به شکل‌گیری ظرفیت بی‌کار در اکثر فرودگاه‌های کشور منتهی شده است.
۵ – سال‌هاست که در حوزه مدیریت شهری از ضرورت افزایش سهم شبکه حمل‌ونقل عمومی در حمل‌ونقل شهری سخن گفته میشود که صرفه‌های بسیاری برای اقتصاد کلان کشور ایجاد می‌کند و درواقع اولویت‌دادن به منافع اجتماعی در مقایسه با منافع فردی را مطرح می‌کند؛ اما اینک برخی الزامات اقتصادی متولیان امر را در مسیری سوق داده که به فکر ارائه خدمات به «ازمابهتران» با هدف کسب درآمد بیشتر باشند.
اما نکته تأمل‌برانگیز این است که قانون اساسی ما به‌عنوان دستاورد زیباترین و باشکوه‌ترین انقلاب تاریخ بشر، شرایطی آرمانی را تصویر می‌کند که در آن محدودیت‌های مادی نمی‌تواند مانع پرواز با بال استعداد‌ها شود. جامعه موظف است هرگونه امکان پیشرفت را در اختیار تک‌تک شهروندان در دوردست‌ترین روستا‌ها قرار بدهد تا هرکسی بتواند تا هر ارتفاعی که آرزویش را دارد، پرواز کند، تولید ثروت کند، کسب علم و معرفت کند یا در اندیشه رشد معنوی خود باشد و به عبارتی فقر خانوادگی یا توسعه‌نیافتگی منطقه نباید مانع پرواز او شود. اینک با گذشت سال‌ها دولتمردان در دفاع از عملکرد خود می‌توانند به فهرست بلندبالایی از مشکلات اشاره کنند که مانع تحقق این رؤیای ارزشمند و باشکوه شده‌اند؛ همان مشکلاتی که آنان را واداشت تا از انجام تعهد آموزش رایگان یا تأمین مسکن برای همگان شانه خالی کنند؛ اما گویا از دید دولتمردان محترم این ناکامی دردناک دلیل آن نمی‌شود که فرصت نوعی دیگر از پرواز را از مردم بگیریم: اگر پرواز با بال استعداد‌ها مقدور نشد، به جایش امکان پرواز با جت شخصی را فراهم می‌کنیم!
آرمان نیک‌اندیشانی که متن قانون اساسی را نوشتند، این بود که حتی فرزندان فقیرترین و محروم‌ترین خانواده‌های کشور از پرواز با بال استعداد بازنمانند؛ اما اینک پرواز با جت شخصی فقط مختص کسانی است که فرزند فلان فرد متنفذ باشند و با استفاده از رانت نام خانوادگی اجازه «دورزدن تحریم» را بیابند؛ کسانی که لابد در گام بعدی متقاضی داشتن «فرودگاه شخصی» هم خواهند بود.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است